Media wordt in de encyclopedie beschreven als:
Hulpmiddel voor communicatie met velen dus daaruit voortvloeiend een middel voor massacommunicatie. De media is een drager van informatie.
Er zijn een paar kenmerken gegeven aan de noemer “Moderne Media”:
• Ze hebben een veronderstelde betrouwbaarheid
• De media is onafhankelijk
• De berichtgeving is snel
• Het heeft een massaal bereik
Hierbij zijn er toch enkele dingen die mij opvallen:
- Ten eerste veronderstelde betrouwbaarheid? Als men dit schrijft, betekent dit zo goed als: geloof niet alles die in de media komt, want er wordt maar vanuit de veronderstelling gegaan dat ze betrouwbaar zijn.
Hierbij kan je nog een verschil merken tussen het binnenlands en het buitenlands nieuws. Mensen gaan vanuit de veronderstelling uit dat alles wat uit eigen land komt waarheid is. Terwijl nieuws die vanuit het buitenland komt als propaganda wordt beschouwd.
Maar als je er eigenlijk goed over nadenkt, is dit wel waar. Wie zullen mensen eerder geloven. De persoon op het nieuws die je iedere dag ziet en die bovendien dezelfde taal spreekt. Of een totaal onbekende persoon vanuit een vreemd land, die ook nog eens een rare taal spreekt.
- Deze veronderstelde betrouwbaarheid wordt dan nog eens versterkt door het feit dat de media onafhankelijk is. Sommigen stellen zich dan nog de vraag: wie controleert er dan de media, als ze toch onbelemmerd hun gang kunnen gaan? Ik denk dat dit soort denken wat overdreven is, want er is toch altijd een zekere tempering en invloed van de overheden en de personen over wie het gaat.
- Het derde kenmerk dat de berichtgeving snel is, klopt wel. Op allerlei sites van kranten en dergelijke kun je het nieuws à la minute vinden. Maar aan die snelle berichtgeving is toch wel af en toe een slecht kantje. Soms kan het nieuws te snel zijn. Zoals mensen die overleden waren, maar toch plots terug leven.
- Het laatste kenmerk is een goed voorbeeld dat de media een grote impact kan hebben. De media heeft een massaal groot bereik. Dit komt door de talrijke mogelijkheden om nieuws te verspreiden. Krant, tv, radio, internet, noem maar op.
Het is geen geheim dat de media een grote impact heeft op de huidige maatschappij, maar in tegenstelling tot medestudent Evelien (http://evelienverdonck.blogspot.com/2009/10/de-impact-van-de-media-in-onze-moderne.html) vind ik niet dat dit allemaal slecht is. Soms vergroot de media iets uit maar kan dit wel positieve gevolgen hebben. Ik geef als voorbeeld de Mexicaanse griep. Volgens de nieuwsberichten ging er een overrompeling zijn van zieke mensen en ging de 50% van de werknemers deze griep krijgen waardoor er een grote daling ging zijn van de productiviteit. Terwijl de berichten nu spreken van 0,7 % van de bevolking die al ziek is en 20 tot 30 % die uiteindelijk ziek zal worden. Dit is al een hele afzwakking van de 50 % in het begin. Maar door zo’n schokkende vaststelling in het nieuws te brengen, heeft dit bij veel mensen toch wel een soort van angst opgewekt. Waardoor er een reeks preventieve maatregelen zijn genomen en er nu toch wel beduidend minder mensen ziek worden.
Ik praat hiermee niet alles wat in de media komt goed (kijk maar naar de gemanipuleerde realityshows en alle andere onzin die op televisie komt) maar ik vind dat we de media soms wat krediet moeten geven in de job die ze doen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Lynne, ik plaats hier als reactie een stukje uit mijn tekst 'Omgaan met media is (geen) kinderspel' omtrent de mogelijkheid tot objectiviteit.
BeantwoordenVerwijderenWim Koesen stelt : “Objectiviteit is een onmogelijke zaak. Een journalist moet niet alleen over de feiten berichten, maar ook sfeer en entourage beschrijven. Dat laatste kan alleen met subjectiviteit. Ik denk dus persoonlijk dat er geen objectieve journalistiek bestaat, hooguit fatsoenlijke en bekwame”.
Objectiviteit is een term die journalisten in de 20ste eeuw zijn beginnen te gebruiken om uit te drukken dat zij gehouden waren tot onpartijdigheid en tevens tot het weergeven van de wereld zoals die is, zonder vooringenomenheid of verdraaiing van de feiten.
Maar het mag toch duidelijk zijn dat wie de feiten rond een gebeurtenis wil weergeven, hij of zij die feiten nooit volstrekt onpartijd en objectief kunnen behandelen, alsof het objecten zijn. Ik sluit me hierbij Wim Koesen aan. Telkens wanneer men feiten beschrijft brengt men automatisch nog meer subjectieve onderscheidingen aan. Verschillende studies wezen al uit hoe de waarheid aangepast wordt als ze van mond tot mond wordt doorverteld.
Als ze hun verhaal doen, zijn journalisten belast met overtuigingen, sociale posties, dagelijkse routine en beroepsmatige verplichtingen, die stuk voor stuk hun selectie en voorstelling van de feiten beïnvloeden.
Journalisten vertellenmij dat zij er toch proberen voor te zorgen dat hun persoonlijke voorkeur niet direct zichtbaar is in hun artikelen. Zo vertaalde een journalist van Het Laatste Nieuws het : “ het nieuws spreekt echter de taal van de samenleving en zal daarbij doorgaans de heersende waarden van die samenleving overnemen.”
Om tal van redenen is de objectiviteit in de journalistiek de laatste jaren behoorlijk onder vuur komen te liggen. Volgens sommigen is journalistiek niet objectief, anderen zijn van mening dat journalistiek niet objectief kan zijn, en nog anderen zijn van oordeel dat journalistiek niet objectief hoeft te zijn.
Dag Lynne
BeantwoordenVerwijderenIk vind ook niet dat die impact van de media helemaal slecht is. Ik had nu gewoon het voorbeeldje aangehaald van reality-tv.
Een voorbeeld van een goede impact is de kom-op-tegen-kanker slotshow. Ik denk dat mensen vlugger hun geld boven zullen halen als ze eens kunnen zien waarvoor het zou gebruikt worden.
Ik wou gewoon aanhalen dat we niet alles zomaar voor waar mogen aannemen dat op tv komt.
Groetjes Evelien
Daarin heb je zeker gelijk maar het niet zien waarvoor het geld gebruikt wordt, houdt de mensen zeker niet tegen om geld te doneren.
BeantwoordenVerwijderenAls je nu de actie van StuBru gezien hebt, hoeveel mensen hieraan hebben meegewerkt. Maar hier toonden ze wel hoe die mensen leefden en konden ze precies zeggen hoeveel netten ze gingen kunnen komen en hoeveel mensen ze daarmee gingen kunnen redden. Bij deze actie wist men concreet wat men ermee ging doen en dat is wel altijd interessant om weten.